Grajmy, rozmawiajmy!

Chodźmy im pokazać tru rpg!

Ostatnio Paladyn i Furiath zaczęli dyskusję o roli MG (Kuzz i Salantor rozszerzają temat o preferencje graczy). Obaj lubują się w stylu, który nazywają klasycznym. Ba! Furiath wspomina, że wielu ludzi nadal tak gra. Nie dziwi mnie to absolutnie. Przez lata tubą propagandową RPG był MiM. I bardzo słusznie Furiath określa styl w którym MG rządzi niepodzielnie MiMowym. Do dzięki temu periodykowy styl grania jednej grupy  rozprzestrzenił się na całą Polskę.

MiM zniknął, gracze zostali. Jak dotąd żaden z serwisów sieciowych nie był w stanie stać się równie opiniotwórczym źródłem co stareńkie czasopismo. W internecie może pisać każdy, więc jaką wartość mają np. "mundrości" byle misiołaka? A elektrony bardziej cierpliwie są niż papier (a w dodatku tańsze) i każdą głupotę przyjmą.

Dodatkowo RPG jest jednym z tych hobby, które nie potrzebuje otwarcia na świat. Drużyna uzbrojona w jeden podręcznik może bawić się do końca świata i o jeden dzień dłużej. Innych inspiracji im nie potrzeba. Zaś wiedza, którą posiedli na starcie, przekazywana jest kolejnym pokoleniom. Nie wątpię  że w swym gronie mogą się bawić znakomicie, ale... nie jest to wbrew pozorom styl intuicyjny.

Powszechnie akceptowana gradacja RPG
(od góry): najmojsze, względne i podrzędne 

Należę do ludzi, którzy lubią próbować nowych rzeczy, eksperymentować z różnymi miksami zasad i światów, a potem dzielić się wynikami z innymi. Organizowanie sesji w Londynie ma ten ciekawy aspekt, że pojawiają się na nich ludzie z różnych środowisk. Dla mnie możliwość porównania różnych sposobów zabawy jest super doświadczeniem. Niestety odnoszę wrażenie, że dla wielu osób spotkanie z innym stylem gry jest mordęgą.

Wyrwani ze znajomego ekosystemu miny mają nietęgie, ale zapytani mówią, że wszystko jest OK. Bo przecież "nie podważa się autorytetu MG". Pytam o ulubiony styl gry - odpowiedzią jest tytuł. Zapewne z fusów mam wywróżyć czy na Cthulhu chodzili ze strzelbą na słonie, czy z duszą na ramieniu przemykali skrótem do R'leyh. A po sesji wychodzą w ciężkim szoku.

Dla mnie nie jest problemem lubienie tego czy innego stylu. Problemem jest brak świadomości, że można grać inaczej, a inny styl gry nie jest ani gorszy, ani lepszy. To przekłada się na trudności w rozmawianiu o hobby, dzieleniu się swoimi oczekiwaniami co do sesji itd.

Koniec końców okazuje się, że mam do czynienia nie z fanem RPG, tylko fanem jednego systemu prowadzonego w ściśle określony (a jednocześnie niemal całkowicie dla mnie niepoznawalny) sposób w jednej grupie przez jednego MG. Spoko, ale skoro żart losu sprawił, że nie ma, co się lubi, to czy nie warto spróbować tego, co się ma?

Tylko nie strzelaj do <wstaw ulubiony system>-owców!

Aktualnie drużyna, której prowadzę, składa się w większości z młodych stażem graczy. I niespodzianka! Grają tak jak ja im pokazałem i jak ja lubię (czyli jakiś tam autorytet mimo wszystko mam). Obawiam się, że dla nich klasycznym RPG nie będzie już MiMowa wykładnia.

Zaczynaliśmy od Savage Worlds, TSOY i Fate - fuksy, PuFy czy inne sztony to dla nich codzienność. Odpalam system bez takiego gadżetu, a oni pytają w jaki sposób mogą modyfikować rzuty,  mówię, że się nie da. Rozmawiamy. Nie mam pojęcia w czym to uwłacza pozycji MG.  I szczerze mówiąc taka rozmowa jest dla mnie większym przejawem szacunku niż postawa starego wyjadacza próbującego "przegadać mechanikę".

Rola Prowadzącego jest szczególna w każdej grze, w której się pojawia. Osobiście nie czuję konieczności umacniania tej pozycji dodatkowymi zasadami, jak zakaz czytania podręczników czy narracyjna dominacja. Mam wrażenie, że wszystkie zachowanie, które możemy brać za brak szacunku, biorą się z nieporozumień. A rozmowy to krok do wyjaśnienia tych nieporozumień.

Zatem cieszę się, jeżeli gracz zna mechanikę i umiejętnie z tej wiedzy korzysta. Cieszę się, jeżeli potrafi wzbogacić narrację. Cieszę się, gdy przedstawia swoje propozycje na ulepszenie gry. I w żadnym wypadku takie działanie nie umniejszają mojego autorytetu.

Życzę wszystkim udanej zabawy jakkolwiek by nie grali.

photo credit: Ran Yaniv Hartstein via photopin cc

photo credit: andré.luís via photopin cc

photo credit: Baltasar89 via photopin cc