Smokowisko 2013

Kolejny rok i kolejne Smokowisko za nami. Polscy gracze, jak zwykle, wystawili silną reprezentację w jednoosobowym składzie. A ta dała plamę, bo zamiast po Bożemu na prelekcjach siedzieć i np. słuchać jak grę ufundować, by sukcesy odnosiła, udała się na sesje RPG w urągających godności polskiego gracza warunkach i przepadła na większość konwentu. W skutek owego karygodnego zaniedbania tłustej, soczystej relacji prelekcyjnej nie ma, tylko jakieś ględzenie o grach. Zatem jeżeli kogoś interesują konkretniejsze szczegóły na temat organizacji samego konwentu, zapraszam do lektury relacji z zeszłorocznego spotkania. Tymczasem wróćmy do grania.

Smoki zimowego zmierzchu

Jak co roku ratusz miejski dzielnicy Kensington przyjmuje pod swój gościnny dach starych i młodych świrów jarających się grami spod znaku wielościennej kości. A że sam zaliczam się do powyższego grona, nie mogło mnie tam zabraknąć.

Dragonmeet, niczym smoki z godła Anglii, stoi prężnie na dwóch nogach - jedną pazurzastą łapą turla kośćmi na licznych sesjach, drugą przebiera w dobrach komercyjnych oferując graczom okazje do uszczuplenia portfeli. Gdzieś tam z tyłu powiewa ogon-kikut prelekcyjny, na którym tuzy i celebryci branży prezentują się, swoje pomysły tudzież wspomnienia. Jakby nie patrzeć proporcje odwrotne niż znane z polskich zlotów, gdzie bloki prelekcyjne trzymają się mocno rozsadzając tabelki Excela.